hep içimde zor yolu seçmek gibi bir dürtü olmuştur. sınavlarımda bile kolay yoldan şıp diye çıkabilecek bir sonucu zor yoldan çözüp şov yapma fikriyle batırmışlığım bile vardır.
günlük yaşantımda da böyle batırışlarım var hatta en büyüğü çok yakında olabilir. belki bu günceyi açmamın sebebi kendime kızgın olmam ve belki duvardan geçme olasılığına inancımın azalması.
kişilik itibari ile etrafımdan çok kolay etkilenen biriyimdir. yani toplumdaki olup olabilecek belki en kötü karakter özelliği. hiç sevmem kendilerini ama insanları anlamamda şimdiye kadar bana çok şey öğretti kerata.
şimdilik bu kadar şimdi gidip pizza yapmaya başlayacağım zira güvercinim yakında burada olur. şöyle güzel bir yemek yiyelim sonra pirincin taşını ayıklamaya devam ederiz. ha belki de tarifi filan burada paylaşırım. güzel olur alışmış olurum günce tutmaya filan.
